„Dźěćacy raj“ je mała pěstowarnja. Dźěći so spěšnje mjez sobu zeznaja. Swójbnu atmosferu waža sej wosebje tež starši, dokelž začuwaja, zo so dźěćo w njej derje a wěste čuje.
Kubłarki žiwjenske wotrězki dźěsća krok po kroku přewodźeja.
Do pěstowarnje přińdu w prěnim rjedźe serbske dźěći. Witani pak su tež němskorěčne, kiž chcedźa serbšćinu jako druhu rěč nawuknyć. Wone so z lubosću a čućiwje do serbskeho wobswěta zapřijimaja. Dźěći dožiwja a nazhonja zhromadnje serbske žiwjenje a nałožki.
W skupinskich stwach, w sportowej rumnosći abo w rjanej zahrodźe sej dźěći zhromadnje hrajkaja. Nazhonja zhromadnosć a zamołwitosć a nawuknu mjezsobnu česćownosć a tolerancu we wobchadźe z druhimi. Tak přiswoja sej dźěći kmanosće a wutworja krute zwučenosće, kiž trjebaja za swoje žiwjenje.
Wosebity wuznam ma w pěstowarni dźěćaca literatura. Wona je wulka pomoc při nawuknjenju serbskeje rěče. Bajki a powědančka su dźěćom pomocliwe, wosebje dadźa jim zmužitosć a nadźiju. Mjez powědarku a dźěsćom nastanje poćah, kiž posrědkuje začuće zhromadnosće a socialnu wěstotu. Nimo toho natwari so harmoniska atmosfera. Dźěći so k powědanju a zasopowědanju pozbudźuja. Při hrajkanju sej rady do róle bajkowych figurow zalězu. Křesćanske hódnoty su zakład wobchada z dźěćimi a kubłanja. Paćer słuša runje tak do wšědneho dnja, kaž křesćanske spěwy a swjedźenje.
Starobje dźěći wotpowědujo poskićeja so projekty, w kotrychž so wšě zmysły dźěsća narěča. Planowanje projektow a poskitkow je wusměrjene na počas w přirodźe, róčne časy a swjate dny. W tutym zwisku je dokumentacija bytostne ćežišćo dźěła. Wona je wuměnjenje kooperacije ze staršimi a wobstatk konstruktiwneho zjawnostneho dźěła. W portfolio so wuwiće dźěsća dokumentuje. Předšulska skupina ma wosebite spěchownje: eksperimentowanje a dźěćace joga.
W swětłych a přećelnych rumnosćach steji dźěćom hódny pedagogiski material k dispoziciji.
Wulki pokład zdźěłowanja a kubłanja dźěći je přewšo rjana wokolina pěstowarnje. Pěstowarnju wobdawaja derje hladane zahrody, domy a małe polo. Pólne puće, łuki a mjeńše lěsy su w bliskosći. Wosebitosć wsy je staroznate Wotrowske hrodźišćo, kotrež je njedaloko wot pěstowarnje. Wotrow je mała parlička mjez módrymi horami wokoło Kamjenca a zelenej nižinu, w kotrejž Klóšterska woda pod hrodźišćom šumi. Pola, łuki a wsy w dolinje fascinuja čłowjeka w kóždym počasu. Wone přeprošuja dźěći wšědnje won do přirody k wotkrywanju blišeje wokoliny ze wšemi swojimi zmysłami. Tak rosće pola dźěći lubosć k přirodźe a domiznje.
We wsy mamy cyrkej z kěrchowom, sportnišćo a rjemjesła kaž sedłarnju, pjekarnju, frizera a blidarnju.
Serbsku drastu nosytej we wsy hišće dwě žonje wšědnje.
Wjesce da ratarstwo jeje charakteristiski raz. Widźimy to cyłolětnje na dźěłach wjesnjanow, kaž na př. dźerženje skotu na koplach a pastwach, kaž tež derje hladanych statokach. Wotrow słuša k gmejnje Pančicy-Kukow.
W prawidłownych staršiskich rozmołwach rěči so wo wuwićowym stawje dźěsća, wo wosebitosćach, kaž n. př. trěbnym spěchowanju, kiž je za wuwiće dźěsća poćahujo so na přihot do šule wažne.