łapanje kokota
Witaj-źiśownja „Mato Rizo“ Žylow
Žylowska lěsna dróha 1/Žylowska gólna droga 1
03055 Choćebuz-Žylow/Chóśebuz-Žylow/Cottbus-Sielow
tel.: 0355 873549
faks: 0355 29060727
mejl: kita.sielow@sorbischer-schulverein.de
wjednica: Mylene Krawcykojc
kapacita: 25 žłobik/góletkownja, 31 pěstowarnja/źiśownja
přijimanje wot 8. žiwjenskeho tydźenja
wotewrjenske časy: wot póndźele do pjatka 6.30 – 16.30 hodź.
Dźěći trjebaja lubosć a schowanosć, chcedźa być wobkedźbowane, kajkež su – ze wšěmi swojimi sylnosćemi a słabosćemi, swojimi požadosćemi, začućemi a nazhonjenjemi. Wšě koleginy pěstowarnje dźěłaja po tutym wodźacym motiwje.
Pěstowarnja bu spočatnje jako žłobik za čas žnjow w lěće 1956 załožena. W lěće 1971 přećahny žłobik do noweho domu, hdźež je pěstowarnja dźensa hišće zaměstnjena. W lěće 1985 wobdźěli so 5 kubłarkow na intensiwnym rěčnym kursu serbšćiny a lěto pozdźišo dósta žłobik mjeno „Mato Rizo“ spožčene. Wot lěta 1998 přijimuje pěstowarnja wšě dźěći předšulskeje staroby. Do změny bě žłobik w nošerstwje strowotniskeho zarjada a w lěće 1991 přeńdźe do nošerstwa komuny. SŠT z.t. přewza pěstowarnju w lěće 1998 a startowaše hnydom z Witaj-modelom w přenjej skupinje. W předpolu buchu tři kubłarki w połlětnym intensiwnym rěčnym kursu serbšćiny wukubłani. Zajim staršich na Witaj-modelu rosćeše, a tuž móžeše so bórze druha Witaj-skupina wutworić. Mjeztym dawno hižo wšitke dźěći po metodźe dospołneje imersije serbsku rěć wuknu. Wšitke kubłarki su so wuspěšnje na intensiwnym rěčnym kursu serbšćiny wobdźělili a so běžnje wukmanjeja.
Pěstowarnja so wot staršich derje přijimuje. Wona leži w němsko - serbskim měšćanskim dźělu Choćebuz-Žylow. Starši z „cuzych“ gmejnow bjeru dołhi puć na so, zo bychu swojemu dźěsću přebywanje we Witaj-pěstowarni zmóžnili. Najwjace pěstowarskich dźěći su pozdźišo Witaj-šulerjo zakładneje šule w Žylowje. W po starobje měšanych skupinach so dźěćom serbska rěč posrědkuje, tak zo móža sej dźěći tež bjez předznajomosćow rěč starobje wotpowědujo přiswojić. Regionalne delnjoserbske nałožki so pěstuja, runje tak kaž so delnjoserbska narodna drasta po tradicijach wužiwa. Nawuknjene małe spěwy w serbskej rěči, reje, basnje a hry so w zjawnosći a na měšćanskich swjedźenach předstajeja. Prawidłownje su dźěći w delnjoserbskim rozhłosu słyšeć. Tež starši namakachu přez Witaj-model přistup k serbskej rěči a kulturje. Woni wobdźělichu so na mjeńšich rěčnych kursach serbšćiny a angažuja so w swojich ródnych wjeskach za serbsku rěč a nałožki. Štyri kubłarki pěstowarnje hraja w serbskej lajskej dźiwadłowej skupinje. Za delnjoserbski rozhłós nahrawaja słuchohry za dźěći a čitaja krótke stawizny.
Dźěćace přebywanišćo je niski twar, kotryž wobsteji z třoch bydlenskich kompleksow. Srjedźa je swětły dwór, kiž wšě twarjenja pod škleńčanej třěchu mjezsobu zwjaza. Přez terasy móža sej wšitke skupiny do zahrody dokoławokoło twara dóńć. Tam su dźěći cyle w přirodźe. Wonkowna ležownosć z kerkami, štomami, rěčku a wšelakimi hrajkanskimi nastrojemi skići dźěćom wjele móžnosćow za hry a pohibowanje. Dźěći su při kóždym wjedrje wonka, zo bychu so dosć pohibować móhli. Přez wulěty, pućowanja a małe wobstaranja zeznaja dźěći tež swój žiwjenski rum zwonka pěstowarnje.